Zadania dla wszystkich

Pracowita międzyświateczna sobota. Nie mogło być inaczej.Pierwszy zabrał Trzeciego i Czwartego na spacer, Drugi z Mym ogarniają psy, ogród i wybiegi. Murarze co jakiś czas odpalają betoniarkę, bowiem rozbudowa hotelowych apartamentów nadal trwa. Długo i żmudnie, bo systemem gospodarczym ale widać, no widać powoli, co z tego będzie.
Prace porządkowe z najmłodszymi często wyglądają tak...:

...i nie chcą, pierony, zejść z jednokołowego pojazdu, w związku z czym muszą być niniejszym, na czas niektórych działań, ewakuowani.

Matka Polka Brzuchata rozpoczęła dziś akcję pod kryptonimem "Córka". Na balkonie różowo. Trzy pralki tych nieco większych ciuszków łopoczą na wietrze. Wyprasuję potem, pochowam, kartonik opiszę, że taki a taki rozmiar. Najmniejsze przygotuję na końcu.

Ludzie dobrej woli obdarowali sukienkami, sweterkami, dziewczyńskimi pajacykami i śpiochami. Kupić muszę jeno bodziaki jakieś, półśpiochy może. Najzwyklejsze bieliźniane.

Patrzę na mnogość barw z przewagą pasteli i różu i nie dowierzam, że to ja - ja piorę i przygotowuję takie ubranka, no takie właśnie. Ciągle mi się wydaje, że to nierzeczywistość jakaś. A gdy zdarzyło mi się w ostatnim czasie kupić kilka używanych ubranek od dziewczyńskiej mamy, pomyślałam - jak urodzę jednak chłopca, oddam dalej. 

To jednakowoż nie jest mój naturalny stan ciążowy - nosić pod sercem dziewczynkę malusią.

Ciążowo zaś czuję się bardzo. Bardzooo. Młoda rozpycha się niemożebnie, sprawdza wytrzymałość trzewi matczynych i z dumą prezentuje twardość tudzież ostrość kolanek i łokci. 

Ma swoje zadanie. Rosnąć. Dojrzewać jak pomidorek w lipcu.

W ten sposób kontaktuje się także z młodszymi braćmi, którzy przytulając się do mamy, odsuwają się niekiedy na moment, wzrok zdziwiony utkwiwszy na matczynym brzuchu - co to, mamo, co to było?

Historia się powtarza. Tak samo Czwarty zapowiadał się Trzeciemu - tu jestem bracie, upakowany jak drops w papierku... ale jestem.

Tak więc kolejne jestem w drodze. Jeszcze dwa miesiące.